Planowanie przestrzenne w gminach uzdrowiskowych – tereny zieleni i tereny biologicznie czynne w strefach ochrony uzdrowiskowej

Polityka przestrzenna na poziomie gminnym jest wyrażana w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, a jej realizacja następuje w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego. W gminach uzdrowiskowych istotny wpływ na sposób gospodarowania przestrzenią, w tym na ww. dokumenty planistyczne, ma statut uzdrowiska, który zgodnie z orzecznictwem sądowym stanowi akt prawa miejscowego. Szczególnie ważny z punktu widzenia polityki przestrzennej jest zawarty w nim wymóg zachowania określonego udziału terenów zieleni lub terenów biologicznie czynnych w poszczególnych strefach ochrony uzdrowiskowej. W artykule dokonano przeglądu zakresu pojęć zdefiniowanych w obowiązujących przepisach, ich spójności oraz wpływu na sposób formułowania ustaleń obecnych w aktach prawa miejscowego. Ponadto na wybranych przykładach gmin uzdrowiskowych przeprowadzono analizę dokumentów planistycznych w kontekście realizacji postanowień statutów uzdrowiskowych oraz konsekwencji nieprecyzyjnych regulacji prawnych.

SŁOWA KLUCZOWE: #uzdrowisko, #tereny zieleni, #tereny biologicznie czynne, #planowanie przestrzenne

ODNOŚNIK DO ARTYKUŁU: https://doi.org/10.51733/udi.2021.72.14