Rola i obligatoryjność opracowań ekofizjograficznych przy sporządzaniu dokumentów planistycznych oraz przegląd organów właściwych do ich opiniowania i uzgadniania

Celem należytej ochrony środowiska, na potrzeby sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (mpzp) oraz studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego (studium), ustawodawca przewidział przygotowanie opracowania ekofizjograficznego (ekofizjografii) oraz prognozy oddziaływania na środowisko. W artykule została podjęta próba odpowiedzi na pytania: 1) czy ekofizjografia jest zawsze niezbędna, 2) jaka jest jej rola w podejmowaniu decyzji planistycznych, 3) czy na jej treść ma wpływ społeczeństwo i organy właściwe do spraw ochrony środowiska? W toku badań dokonano przeglądu aktów prawa, wybranych ekofizjografii oraz aktualnego orzecznictwa. Ich wyniki wskazują, że rola ekofizjografii w sporządzaniu mpzp i studium zależy w dużej mierze od jej jakości, która często jest obniżona poprzez zbyt ogólnikowe wytyczne do dokumentów planistycznych. Ponadto, choć ustawodawca nie wprowadził możliwości odstąpienia od jej sporządzenia, część gmin nie przystępuje do jej opracowania. Nagminnie dochodzi do sytuacji, że dokumenty planistyczne opierają się na ekofizjografiach przygotowanych na potrzeby wcześniej uchwalonych mpzp czy studiów. Ponadto, zidentyfikowano organy istotne z punktu widzenia ochrony środowiska, właściwe do opiniowania i uzgadniania mpzp i studium, które zostały wskazane w przepisach odrębnych w stosunku do upizp. Są to: państwowy powiatowy inspektor sanitarny, regionalny dyrektor ochrony środowiska, dyrektor parku narodowego, a w przypadku mpzp także właściwa miejscowo izba rolnicza.

SŁOWA KLUCZOWE: #opracowanie ekofizjograficzne, #studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, #miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, #ochrona środowiska

ODNOŚNIK DO ARTYKUŁU: https://doi.org/10.51733/udi.2020.68.05