Porównanie sposobów bilansowania terenów przeznaczonych pod zabudowę na przykładzie podwarszawskiej gminy Kobyłka

Przeciwdziałając niekontrolowanemu rozprzestrzenianiu się zabudowy, w 2015 r. uszczegółowiono zakres analiz potrzeb i możliwości rozwoju gminy, które wpływają na decyzje o wyznaczaniu nowych terenów zabudowy w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin. Ustawodawca szczegółowo określił sekwencję czynności w ramach bilansowania terenów, natomiast pozostawił dowolność wyboru metody obliczeń, źródeł i zakresu danych wejściowych oraz kryteriów delimitacji obszarów o w pełni wykształconej, zwartej strukturze funkcjonalno-przestrzennej. W artykule przedstawiono trzy sposoby bilansowania terenów sporządzone dla obszaru miasta Kobyłki. Analizy zostały oparte na tych samych danych wejściowych w celu wykazania różnic w wynikach i ich wpływu na dalsze decyzje w zakresie kształtowania polityki przestrzennej gminy. Wnioski zostały skorelowane z potencjalnym ich wpływem na kierunki polityki przestrzennej gminy oraz odnoszą się do spójności zasad wyznaczania nowych terenów inwestycyjnych.

SŁOWA KLUCZOWE: #urban sprawl, #suburbanizacja, #bilans terenów, #rozpraszanie zabudowy, #studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

ODNOŚNIK DO ARTYKUŁU: https://doi.org/10.51733/udi.2021.72.10