Wniosek rolny i leśny: problematyka uzyskiwania zgód

Podziel się:

Jednym z zagadnień opisanym w formie artykułów naukowych z punktu widzenia praktyków jest problematyka przygotowania i procedowania wniosku o zmianę przeznaczenia gruntu, który stanowi jedno z najbardziej skomplikowanych i czasochłonnych postępowań. Zmiana przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne możliwa jest poprzez złożenie odpowiedniego wniosku w procedurze sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Obowiązkiem uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia objęte są grunty stanowiące użytki rolne klas I – III oraz grunty leśne niezależnie od klasy bonitacyjnej. Problematyka ta nie jest szeroko opisywana w literaturze, w związku z czym autorzy postanowili przedstawić wybrane przypadki w celu zwrócenia uwagi na to zagadnienie.

Ogórek P., Kulig M., 2022, Problem aktualności podkładów mapowych w procedurze wniosków o zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych, Urban Development Issues, vol. 73, 06, 1–11

Maliszewski C., 2021, Rozdział 6. Zmiana przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych [w:] Szlenk-Dziubek D., Wisłocka O. (red.), System planowania przestrzennego w Polsce. Kluczowe problemy i słabości, Instytut Rozwoju Miast i Regionów, Warszawa – Kraków – Gdańsk.

Węclewska J., Maliszewski C., 2018, Zmiana przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne – zagadnienia problematyczne uzyskiwania zgód, Casus: kwartalnik Krajowej Reprezentacji Samorządowych Kolegiów Odwoławczych, 91, 53-57

O ile tryb uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia jest jednoznaczny i nie wymaga szerszego komentarza. Tak główne problemy dotyczące sporządzania wniosków pojawiają się na etapie analizy użytków gruntowych, które objęte są wymogiem uzyskania zgody bądź zgromadzenia pełnej informacji niezbędnej do jego sporządzenia. Rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym zagospodarowania, a treścią mapy zasadniczej i stanem ewidencyjnym niejednokrotnie budzą zastrzeżenia organów rozpatrujących wnioski. Skutkuje to wezwaniem do uzupełnienia, powodując tym samym znaczne wydłużenie procedury sporządzania planu miejscowego i przyczyniając się do powiększania chaosu przestrzennego.